Józwa Butrym to jedna z barwniejszych postaci występujących w Potopie, drugiej części Trylogii Henryka Sienkiewicza. Ten szlachcic i żołnierz odegrał ważną rolę w powieści, choć niektórzy czytelnicy mogą go nie pamiętać tak dobrze jak Kmicica czy Zagłobę. W tym artykule przyjrzymy się bliżej, kim był Józwa Butrym, jaką pełnił funkcję w fabule Potopu i dlaczego warto poznać tę barwną postać z czasów potopu szwedzkiego.
Kluczowe wnioski:- Józwa Butrym był szlachcicem i żołnierzem, który dołączył do oddziałów Czarnieckiego.
- Jego osoba dodawała kolorytu fabule Potopu i reprezentowała typowego żołnierza tamtych czasów.
- Butrym odegrał istotną rolę w bitwie pod Warką i uratował Kmicica.
- Był wierny ojczyźnie i gotów poświęcić dla niej swoje życie.
- Postać Butryma pokazuje patriotyzm i poświęcenie szlachty polskiej.
Kim był Józwa Butrym z Trylogii?
Józwa Butrym to jedna z barwniejszych i bardziej charakterystycznych postaci występujących w Trylogii Henryka Sienkiewicza. Pojawia się on w drugiej części, czyli w powieści Potop, gdzie odgrywa dość istotną rolę.
Butrym był szlachcicem średniego stanu, pochodzącym z województwa sandomierskiego. Dołączył do oddziałów Stefana Czarnieckiego i brał udział w walkach ze Szwedami podczas potopu szwedzkiego w XVII wieku. Był odważnym i doświadczonym żołnierzem, gotowym walczyć za ojczyznę. Miał około 40 lat i cechowała go nieprzeciętna siła fizyczna. Odznaczał się także prostolinijnością, szczerością i dobrym sercem.
Butrym reprezentował w powieści typowego szlachcica-żołnierza czasów Jana Kazimierza. Był odważny, waleczny, uczciwy i kochający swój kraj. Jego barwny język, rubaszne maniery i zamiłowanie do trunku dodawały w Potopie ludzkiego kolorytu.
Przydomek i wygląd
Józwa Butrym nosił przydomek "Wielkiego diabła", co doskonale oddawało jego imponującą posturę i wielką siłę. Był bardzo wysoki i barczysty, miał szerokie barki i potężne ramiona. Jego twarz określano jako "czerwoną i kwadratową".
Butrym ubierał się po prostu, jak przystało na zwykłego szlachcica. Nosił wysokie buty, szeroki pas i szablę przy boku. Miał bujne, kręcone włosy i wąsy. Cała jego postać emanowała siłą i męstwem.
Jaką rolę odegrał Butrym w Potopie?
Józwa Butrym odegrał bardzo istotną rolę w fabule Potopu, choć nie był głównym bohaterem powieści. Pojawia się w kluczowych momentach akcji i ma wpływ na losy innych postaci.
Najpierw Butrym walczy u boku Czarnieckiego, gdzie daje się poznać jako dzielny i odważny żołnierz. Następnie pomaga uciec z niewoli Andrzejowi Kmicicowi, stając się jego wiernym towarzyszem. Później bierze udział w bitwie pod Warką, w której ratuje Kmicica przed śmiercią. Na koniec, podczas szturmu Częstochowy, zostaje ciężko ranny i umiera jako bohater.
Dzięki swojej prostolinijności i wierności ideałom Butrym stanowi moralny drogowskaz dla Kmicica, który z czasem - także dzięki przykładowi Butryma - staje się prawdziwym patriotą gotowym oddać życie za ojczyznę.
Ratunek Kmicica i bitwa pod Warką
Kluczowymi momentami z udziałem Butryma w Potopie są uwolnienie Kmicica z rąk Szwedów oraz dzielna postawa Butryma w bitwie pod Warką, gdzie ratuje życie porucznika. Te wydarzenia ukazują go jako wiernego towarzysza i walecznego żołnierza.
Dzięki Butrymowi Kmicic zyskuje realną szansę na odkupienie win i powrót do obozu polskiego. Butrym stanowi dla niego wzór patriotyzmu i honoru żołnierskiego.
Gdzie pojawia się postać Józwy Butryma?
Postać Józwy Butryma pojawia się wyłącznie w powieści Henryka Sienkiewicza pt. Potop, wydanej w 1886 roku. Jest to druga część Trylogii, po powieści Ogniem i mieczem. Akcja Potopu dzieje się w latach 1654-1660, w okresie najazdu szwedzkiego na Polskę zwanego potopem.
Butrym pojawia się w księdze pierwszej, gdzie zostaje wprowadzony jako żołnierz idący z pospolitym ruszeniem pod komendą Czarnieckiego. Od tego momentu staje się jedną z głównych postaci powieści i towarzyszy czytelnikom aż do tragicznej śmierci bohatera pod koniec utworu.
Poza Potopem Butrym nie pojawia się w żadnej innej powieści czy też adaptacji filmowejTrylogii. Jest postacią ściśle związaną z tym konkretnym dziełem Sienkiewicza.
Jakie cechy miał Józwa Butrym?
Józwa Butrym był szlachcicem-żołnierzem obdarzonym wieloma charakterystycznymi cechami, które czynią z niego barwną postać.
- Był niezwykle silny fizycznie i odznaczał się wielkim męstwem w walce.
- Miał prostolinijny charakter - był szczery i uczciwy.
- Okazywał bezgraniczną lojalność i oddanie sprawie walki o ojczyznę.
- Cechowała go rubaszność, ale i serdeczność w relacjach z innymi.
- Kochał zabawę, trunki i hulanki, ale potrafił też być poważny, gdy trzeba.
Butrym imponował odwagą i prostotą. Był wzorem żołnierza, dla którego honor i ojczyzna były najważniejsze. Jego lojalność wobec Kmicica i poświęcenie w walce budziły podziw. Był prawdziwym patriotą, gotowym oddać życie za Polskę.
Dlaczego Butrym jest ważną postacią?
Choć Józwa Butrym nie jest głównym bohaterem Potopu, to jednak odgrywa bardzo istotną rolę w fabule i ma duży wpływ na losy innych postaci, zwłaszcza Andrzeja Kmicica. Oto dlaczego ta barwna postać zasługuje na uwagę:
1. Butrym uosabia typowego szlachcica-żołnierza tamtych czasów - jego postać dodaje powieści kolorytu i realizmu.
2. Swoją prostolinijnością i patriotyzmem Butrym stanowi wzór cnót żołnierskich dla Kmicica.
3. Ratując Kmicica z niewoli, Butrym wpływa na dalsze losy porucznika i całej fabuły Potopu.
4. Bohaterstwo i śmierć Butryma pod Częstochową pokazują heroizm polskich żołnierzy.
Dlatego postać Butryma - mimo drugoplanowej roli - ma kluczowe znaczenie dla przesłania całej powieści.
Co się stało z Józwą Butrymem?
Losy Józwy Butryma dobiegły tragicznego końca pod koniec powieści Potop. Bohater zginął śmiercią godną żołnierza, broniąc Częstochowy przed Szwedami.
W czasie szturmu szwedzkiego Butrym wraz z oddziałem Czarnieckiego bronił klasztoru na Jasnej Górze. Walczył z wielkim męstwem, ścinając wrogów swym potężnym mieczem. W pewnym momencie ciężko raniony, osunął się na ziemię. Umierając, powierzył Kmicicowi obronę cudownego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej.
Śmierć Butryma nastąpiła w heroicznym boju i była godna żołnierza, który całe życie poświęcił walce w obronie ojczyzny. Jego postawa stała się wzorem patriotyzmu dla innych postaci, zwłaszcza Kmicica.
„Jam żywota swego i krwi nie żałował, byle ojczyzna żyła” - powiedział umierający Butrym, oddając ducha na polu walki.
Postać Józwy Butryma ukazuje więc nie tylko osobisty heroizm, ale też ducha epoki - gotowość szlachty polskiej do poświęceń w obronie zagrożonej ojczyzny.
Podsumowanie
Postać Józwy Butryma, występująca w Potopie, drugiej części Trylogii Henryka Sienkiewicza, zasługuje na większą uwagę, niż może się wydawać na pierwszy rzut oka. Ten prosty szlachcic i żołnierz okazuje się niezwykle barwną i ważną dla fabuły postacią.
Butrym swoją prostolinijnością, lojalnością i patriotyzmem stanowi wzór cnót żołnierskich. Ratując Kmicica z niewoli, a później wspierając go, pomaga głównemu bohaterowi odnaleźć właściwą drogę. Sam Butrym ginie bohaterską śmiercią, dając przykład poświęcenia dla ojczyzny.
Postać Butryma wniosła do Potopu ducha epoki - pokazała zwykłego szlachcica, gotowego walczyć w obronie Polski. Jego barwny język i prostolinijność dodają powieści realizmu. Dlatego Józwa Butrym z Potopu na trwałe zapisał się w panteonie bohaterów Trylogii.
Podsumowując - Józwa Butrym to skromny bohater o wielkim sercu, którego odwaga i patriotyzm zasługują na pamięć i uznanie. Jego losy pokazują heroiczną walkę Polaków w czasie potopu szwedzkiego w XVII wieku.